Cele psychoterapii są różne w zależności od przyczyn występujących problemów.

Często jest konieczne:

uwolnienie od zranień z okresu dzieciństwa, usuwanie skutków bolesnych wydarzeń, które pozostawiły trwałe ślady w postaci różnych zaburzeń osobowości, odblokowanie zdolności do korzystania ze swoich doświadczeń, zmiana stosunku do własnych doświadczeń i przeżyć, odbudowanie poczucia wartości i znalezienie sensu własnego życia. Każdy człowiek spotyka się z trudnościami, które przezwycięża lub którym się poddaje.

Zależy to od bardzo wielu czynników, m.in. od zaburzeń nerwicowych, które są czynnikiem hamującym rozwój. Natomiast psychoterapia sprzyja rozwojowi. Może być podejmowana ze względu na aktualne zagrożenia jednostki, ale również ze względu na zagrożenia dla przyszłego zdrowia, jakie stwarzają niekorzystne okoliczności, np. rozwoju dzieci i młodzieży.